You better get your lipstick on

Na de laatste kilometers op de Great Ocean Road reden we vanaf Warrnambool in terug naar Melbourne en vervolgens door naar Golden Beach. Wind, regen en duisternis werden getrotseerd en al met al waren we die dag zo'n 11 uur onderweg vanuit Port Campbell.

Het parkeren gaat prima, het kaartlezen gaat goed, maar we kunnen helaas de vrouwelijke clichés helaas niet helemaal de wereld uit helpen. De camper kwam vast te zitten in een aardig zandgat, en we hadden mannen nodig om ons weer op weg te helpen. 3 Ozzies kwamen direct aansnellen, en spoedig konden we weer verder. 'You better get your lipstick on, you're gonna have to kiss us all'. We voelden ons echt weer even afhankelijke vrouwen, maar we waren maar wat blij met de hulp!

Met de overstromings- en evacuatieberichten over New South Wales vonden we het geen slecht idee eens te informeren hoe erg de situatie nu werkelijk was. Ze maken zich hier nergens druk om, ja er stond wel wat onder water maar de hoofdwegen waren prima begaanbaar. Het weer zou de komende dagen beter worden, dus als we zouden overnachten in Lake Entrance konden we daarna met het zonnetje verder rijden. Zo gezegd, zo gedaan. In Lake Entrance hadden we tussen de buien door nog wat droge momenten en hebben die benut om het stadje te verkennen.

Met een helderblauwe lucht reden we de volgende dag richting Eden. En net voordat we de grens van Victoria en New South Wales overstaken maken we nog een stop bij Gipsy Point. Een klein dorpje, wat ondertussen nog kleiner was geworden doordat de rivier buiten de oevers was getreden en de weilanden vol liepen met water. Naast alle nattigheid zagen we daar ook de eerste kangaroo's! Een hele groep, zo naast de weg. Naast de koala's die we bij de Great Ocean Road al in de bomen hadden zien hangen, konden we dus ook bij de kangaroo's een vinkje zetten.

Je hebt hier overal rest places langs de weg. Overal wordt er op gehamerd dat een microsleep dodelijk kan zijn, vermoeide ogen een powernap nodig hebben en dat geeuwen ongelukken veroorzaakt. Dus je kunt maar beter even een stop opzoeken en narigheid voorkomen. Bij het informatiecentrum werden we naar een van die restplaces gestuurd om daar gratis te kunnen camperen. Het 'wild camperen' wordt op deze plaatsen getollereerd, er is een toilet gebouw en met meerdere campers op het terrein voelden we ons niet helemaal verlaten.

Maar natuurlijk willen we ook graag douchen en is stroom af en toe ook best handig. Dus we wisselen het lekker af met betaalde campingsplaatsen. Een daarvan vonden we bij Depot Beach, midden in een natuurpark waar kangaroo's en wasberen langs de camper liepen. De autoweg lag hoog ten opzichte van het strand, en de weg naar beneden was werkelijk prachtig. En met de bochten, de bomen en de afdaling hadden we meteen het gevoel in de Droomvlucht uit de Efteling beland te zijn. We hebben de elfjes en trollen echter niet kunnen spotten.

Na Depot Beach reden we nog even naar Pebble Beach, ook deel van datzelfde natuurpark. De kangaroo's liepen je ook daar overal voor de voeten. Het strand zat er vol mee! Daar zijn we tot de conclusie gekomen dat kangaroo's eigenlijk gewoon uit de kluiten gewassen konijnen zijn. Heerlijk zacht en het enige wat ze doen is gras eten. Misschien misstaan ze ook niet op ons bord, dat moeten we echter nog gaan proberen.

Het laatste stukje langs het water reden we over de Great Pacific Drive. Net voorbij Wollongong had je de Sea Cliff Brigde wat voor een erg mooi uitzicht zorgde! Daarna reden we meer het binnenland is voor de Blue Mountains.
Twee dagen hebben we genoten van het uitzicht vanaf verschillende punten. Op sommige plekken was de mist goed zichtbaar en werd het direct duidelijk waarom ze de Blue Mountains heetten.

Na 10 dagen camper, rijden, koken, kaartlezen en verblijven in de middle of nowhere werd het de hoogste tijd voor drukte, chaos, veel mensen en feestjes. Hallo Sydney!