Same same but better
Door: annamickey
Blijf op de hoogte en volg Anna & Mickey
16 Januari 2012 | Cambodja, Kâmpôt
Zo verdeeld als de meningen over Vietnam zijn, zo eensgezind zijn ze over Cambodja: fantastisch land met ontzettend vriendelijke mensen.
Met als eerste stop Siem Reap werden ook wij daar al snel van overtuigd. Waar in Vietnam de straatverkopers bijna letterlijk bij je aan tafel kwamen zitten om je zonnebrillen en boeken aan te smeren blijven hier in Cambodja alle mensen vriendelijk en wensen ze je een fijne dag wanneer je ergens voor bedankt. We stonden perplex.
De hele sfeer in Siem Reap was goed. Het was niet heel groot, en alle sightseeing activities waren iets buiten de stad. Met een tour naar de Silk Farm waren we wel een middagje zoet, maar ook in het centrum vermaakten we ons prima met Pubstreet om de hoek van ons $1(!) hostel, de nightmarket en de old market.
Siem Reaps grootste trekpleister is natuurlijk Angkor Wat, de tempel der tempels. En een sunrise mochten we niet missen, dus om 430am ging de wekker en reden we het donker in. Langzaam werd het licht, en we stonden nog niet bepaald te springen van enthousiasme. Maar geduld is een schone zaak, en rond 645am was daar dan toch het warme zonnetje dat de tempel in een prachtig daglicht zette.
Maar Angkor Wat is niet de enige temel, en om de menigte te ontlopen vroegen we onze tuktuk driver ons de omgekeerde route langs de andere tempels te rijden. En dat was een succes! Mensvrije foto's, whoohoo! Van mini tempels, naar met bomen overgroeide tempels (Tomb Raider), tot tempels met enorm veel grote boeddha hoofden. Allemaal even prachtig. De volgende dag hebben we nog uitgebreid de tijd genomen om Angkor Wat zelf van binnen goed te bekijken.
Volgende bestemming werd Battambang. Uitslapen en bijtanken! Het hostel in Siem Reap was leuk, maar met mooie stapavondjes, mensen elke ochtend om 430 naar Angkor Wat vertrekken en luidruchtige Cambodjaanse gezinnen die om 6 uur op z'n laatst aan de nieuwe dag beginnen was slapen niet onze voornaamste bezigheid.
In Battambang reden we de bamboo train, wat uit niets meer bestond dan een onderstel gemaakt van dunne bamboe, met daaronder twee assen met wielen en een motortje. Ook maakten we een tour door de counrtyside, hadden we een stop bij een wijnproeverij en bezochten we de Killing Caves waar de Khmer Rouge destijds hun gruweldaden uitvoerden. Tegenwoordig is er ook een tempel op de berg te vinden en maakt de sunset met een heleboel aapjes de plek iets aangenamer dan het geweest is. Beneden aan de berg zou een batcave zijn, en net na zonsondergang kwamen ze allemaal naar buiten. Duizenden vleermuizen vlogen richting rijstvelden, er kwam geen einde aan!
Volgende dag nog met een tuktuk langs de oude Pepsi fabriek en. Wat Ek Phnom, 's avonds nog wat drankjes gedaan en met z'n drieen op een brommer terug naar het hotel. Anne zou ons komen joinen voor de komende weken, dus de volgende dag was het wachten op haar arrival. En natuurlijk rijdt ook hier niets op tijd, dus wat 1130am zou moeten zijn werd uiteindelijk 330pm. Maar ze was er! En we konden het rustige Battambang verlaten en door naar het chaotische Phnom Penh. De afwisseling was heerlijk en hebben de eerste dag dan ook al een aardig rondje gemaakt. We begonnen somber met de Tuong Sleng Prison, ook wel bekend als S-21. De gevangenis waar ten tijde van de Khmer Rouge mensen werden gefotografeerd, ondervraagd en gemarteld voordat ze hun dood tegemoed gingen in de Killing Fields net buiten de stad. Een luguber gevoel komt over je heen als je daar door de cellen en langs alle gezichten loopt. Van martelpraktijken gingen we naar pracht en praal bij het Royal Palace en de Silver Pagoda. De volgende dag wilden Anne en Mick graag vroeg naar de Killing Fields of Choeung Ek. Met een scooter door de chaos van Phnom Penh! Eenmaal daar aangekomen liepen we langs de massagraven, luisterden we naar de verhalen van overlevenden op de audiotour en kregen we kippenvel bij de killing tree. Baby's werden hier aan hun benen vastgehouden en zo tegen de boom aangeslingerd, allemaal om de dure kogels uit te sparen. Onwerkelijk. Anna had een minder deprimerende dag met lekker uitslapen en relaxen. 's Avonds Phnom Penh afgesloten met drankjes en 's ochtendsvroeg onze journey voortgezet naar Kep.
Daar namen we vrijwel direct een bootje naar Kep's hoogtepunt Koh Tonsay, Rabbit Island. Zon, zee en zaligheid! Van het vaste land met de tuktuk door naar Kampot. Waar de terughoudendheid ten opzichte van een motorbike werd overwonnen na de Koh Pha-Ngan ervaring, de berg op! Bovenaan vonden we Bokor Hill Station en een prachtig uitzicht. Minpuntje was echter dat de ene motorbike vrijwel zonder bezine stond, pluspuntje was dat Mick al rollende de berg af is gekomen en zelfs nog genoeg benzine overhad om Anne, die net met een can bezine weer omhoog wilde scheuren, in te halen om te melden dat ze er al was. Na weer volledig bijgetankt te zijn door naar een claustrofobisch grotje. Kruipen, schaafwondjes en boomwortelzwieren!
Volgende stop: Sihanoukville!
Met als eerste stop Siem Reap werden ook wij daar al snel van overtuigd. Waar in Vietnam de straatverkopers bijna letterlijk bij je aan tafel kwamen zitten om je zonnebrillen en boeken aan te smeren blijven hier in Cambodja alle mensen vriendelijk en wensen ze je een fijne dag wanneer je ergens voor bedankt. We stonden perplex.
De hele sfeer in Siem Reap was goed. Het was niet heel groot, en alle sightseeing activities waren iets buiten de stad. Met een tour naar de Silk Farm waren we wel een middagje zoet, maar ook in het centrum vermaakten we ons prima met Pubstreet om de hoek van ons $1(!) hostel, de nightmarket en de old market.
Siem Reaps grootste trekpleister is natuurlijk Angkor Wat, de tempel der tempels. En een sunrise mochten we niet missen, dus om 430am ging de wekker en reden we het donker in. Langzaam werd het licht, en we stonden nog niet bepaald te springen van enthousiasme. Maar geduld is een schone zaak, en rond 645am was daar dan toch het warme zonnetje dat de tempel in een prachtig daglicht zette.
Maar Angkor Wat is niet de enige temel, en om de menigte te ontlopen vroegen we onze tuktuk driver ons de omgekeerde route langs de andere tempels te rijden. En dat was een succes! Mensvrije foto's, whoohoo! Van mini tempels, naar met bomen overgroeide tempels (Tomb Raider), tot tempels met enorm veel grote boeddha hoofden. Allemaal even prachtig. De volgende dag hebben we nog uitgebreid de tijd genomen om Angkor Wat zelf van binnen goed te bekijken.
Volgende bestemming werd Battambang. Uitslapen en bijtanken! Het hostel in Siem Reap was leuk, maar met mooie stapavondjes, mensen elke ochtend om 430 naar Angkor Wat vertrekken en luidruchtige Cambodjaanse gezinnen die om 6 uur op z'n laatst aan de nieuwe dag beginnen was slapen niet onze voornaamste bezigheid.
In Battambang reden we de bamboo train, wat uit niets meer bestond dan een onderstel gemaakt van dunne bamboe, met daaronder twee assen met wielen en een motortje. Ook maakten we een tour door de counrtyside, hadden we een stop bij een wijnproeverij en bezochten we de Killing Caves waar de Khmer Rouge destijds hun gruweldaden uitvoerden. Tegenwoordig is er ook een tempel op de berg te vinden en maakt de sunset met een heleboel aapjes de plek iets aangenamer dan het geweest is. Beneden aan de berg zou een batcave zijn, en net na zonsondergang kwamen ze allemaal naar buiten. Duizenden vleermuizen vlogen richting rijstvelden, er kwam geen einde aan!
Volgende dag nog met een tuktuk langs de oude Pepsi fabriek en. Wat Ek Phnom, 's avonds nog wat drankjes gedaan en met z'n drieen op een brommer terug naar het hotel. Anne zou ons komen joinen voor de komende weken, dus de volgende dag was het wachten op haar arrival. En natuurlijk rijdt ook hier niets op tijd, dus wat 1130am zou moeten zijn werd uiteindelijk 330pm. Maar ze was er! En we konden het rustige Battambang verlaten en door naar het chaotische Phnom Penh. De afwisseling was heerlijk en hebben de eerste dag dan ook al een aardig rondje gemaakt. We begonnen somber met de Tuong Sleng Prison, ook wel bekend als S-21. De gevangenis waar ten tijde van de Khmer Rouge mensen werden gefotografeerd, ondervraagd en gemarteld voordat ze hun dood tegemoed gingen in de Killing Fields net buiten de stad. Een luguber gevoel komt over je heen als je daar door de cellen en langs alle gezichten loopt. Van martelpraktijken gingen we naar pracht en praal bij het Royal Palace en de Silver Pagoda. De volgende dag wilden Anne en Mick graag vroeg naar de Killing Fields of Choeung Ek. Met een scooter door de chaos van Phnom Penh! Eenmaal daar aangekomen liepen we langs de massagraven, luisterden we naar de verhalen van overlevenden op de audiotour en kregen we kippenvel bij de killing tree. Baby's werden hier aan hun benen vastgehouden en zo tegen de boom aangeslingerd, allemaal om de dure kogels uit te sparen. Onwerkelijk. Anna had een minder deprimerende dag met lekker uitslapen en relaxen. 's Avonds Phnom Penh afgesloten met drankjes en 's ochtendsvroeg onze journey voortgezet naar Kep.
Daar namen we vrijwel direct een bootje naar Kep's hoogtepunt Koh Tonsay, Rabbit Island. Zon, zee en zaligheid! Van het vaste land met de tuktuk door naar Kampot. Waar de terughoudendheid ten opzichte van een motorbike werd overwonnen na de Koh Pha-Ngan ervaring, de berg op! Bovenaan vonden we Bokor Hill Station en een prachtig uitzicht. Minpuntje was echter dat de ene motorbike vrijwel zonder bezine stond, pluspuntje was dat Mick al rollende de berg af is gekomen en zelfs nog genoeg benzine overhad om Anne, die net met een can bezine weer omhoog wilde scheuren, in te halen om te melden dat ze er al was. Na weer volledig bijgetankt te zijn door naar een claustrofobisch grotje. Kruipen, schaafwondjes en boomwortelzwieren!
Volgende stop: Sihanoukville!
-
16 Januari 2012 - 22:45
Joey En Miranda:
Wat een avontuurlijk verhaal weer! Jullie blijven veel mee maken... Het klinkt wel erg indrukwekkend dit keer. Veel plezier met Anne en tot de volgende blog!
Kus -
16 Januari 2012 - 23:36
Bea:
Hallo meiden!
Het is hier nu 0.32 uur en ik dacht... laat ik even de computer aanzetten..en ja hoor jullie reisverhaal heeft weer een nieuwe editie! Het was weer de moeite waard om te lezen. Interessant, gruwelijk, mooi en leuk.
groetjes en kussen.
-
17 Januari 2012 - 10:22
Antoinette:
hi mick rick van der boog zit ook ergens daar!!! hoe als je elkaar daar tegen komt :P hem misschien op fcebook ofzo hij heeft ook een site www.oneyearfly.nl
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley